ระบบโลกเป็นศูนย์กลาง

มนุษย์พยายามจะทำความเข้าใจเรื่องจักรวาล โดยศึกษาการเคลื่อนที่ของวัตถุท้องฟ้ามาแต่โบราณ  ประมาณ 800 ปีก่อนคริสตกาล ชาวบาบีโลนสร้างปฏิทินโดยการศึกษาการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ผ่านหน้ากลุ่มดาวจักราศี 12 กลุ่ม  พวกเขาตั้งชื่อ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์ที่มองเห็นด้วยตาเปล่าห้าดวงเป็นชื่อวันในสัปดาห์ ได้แก่ วันอาทิตย์, วันจันทร์, วันอังคาร, ... ถึง วันเสาร์ ตามที่เราได้ใช้กันอยู่ตราบจนทุกวันนี้  

600 ปีก่อนคริสตกาล: พีธากอรัส (Pythagoras) นักปราชญ์ชาวกรีกสร้างแบบจำลองของจักรวาล แสดงตำแหน่งของโลกตั้งอยู่ ณ ศูนย์กลางซึ่งล้อมรอบด้วยทรงกลมฟ้า (Celestial sphere) อันเป็นที่ตีั้งของดวงดาวทั้งหลาย โดยเชื่อว่า ทรงกลมฟ้าเคลื่อนที่ในทิศตรงกันข้ามกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ดังแสดงในภาพที่ 1