การเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์
ในอดีตนักปราชญ์ส่วนใหญ่ เช่น พลาโต อริสโตเติล ปโตเลมี เชื่อว่า โลกคือศูนย์กลางของจักรวาล มีทรงกลมท้องฟ้าซึ่งประดับด้วยดาวฤกษ์โคจรล้อมรอบ และมีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์ที่มองเห็นด้วยตาเปล่า 5 ดวง โคจรล้อมรอบอยู่ภายในทรงกลมฟ้าด้วยอัตราเร็วที่ไม่เท่ากัน อย่างไรก็ตามยังมีนักปราชญ์บางคน เช่น อริสตาร์คัส และ โคเปอร์นิคัส เชื่อว่า ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ มีโลกและดาวเคราะห์ทั้งหลายเป็นบริวารทั้งหลายโคจรรอบดวงอาทิตย์ จวบจนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 17 กาลิเลโอค้นพบหลักฐานที่ยืนยันว่า ดาวเคราะห์โคจรรอบดวงอาทิตย์ เคปเลอร์ค้นพบว่า ดาวเคราะห์โคจรรอบดวงอาทิตย์เป็นวงรี โดยมีความเร็วในวงโคจรไม่เท่ากัน ระยะห่างจากดวงอาทิตย์กับคาบเวลาในการโคจรของดาวเคราะห์แต่ละดวงเป็นสัดส่วนคงที่ นิวตันได้อธิบายว่าที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะอิทธิพลของแรงโน้มถ่วง ต่อมาในต้นทศวรรษที่ 20 อัลเบิร์ต ไอสไตน์ อธิบายว่า อวกาศโค้ง ดาวเคราะห์เคลื่อนที่เป็นวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ไปตามความโค้งของอวกาศ
